Justyna Hankus- ,,Dwie i pół duszy. Folk noir".

Autor: Justyna Hankus

Tytuł: ,,Dwie i pół duszy. Folk noir". 

Wydawnictwo: Powergraph 

Rok wydania: 2023

Ilość stron: 303

Moja ocena: 8,5/10

 

Dziękuję wydawnictwu Powergraph za możliwość zapoznania się z tą fabułą.  

Historia rozpoczyna się w 1997 roku w okolicy wsi Jedna Wola. W pobliżu lasu zaczęto budowę drogi powiatowej, już wtedy obserwowano pierwsze, delikatne oznaki czegoś dziwnego, nieznanego. Miejscowi unikali szczególnie okolic jeziora i właśnie lasu, wierząc w istnienie Wodnika, topielic i podobnych magicznych postaci. Budowa drogi nie udaje się, ziemia zapadła się pod koparką, ekipa zwinęła się do bazy bez terminu powrotu. 

Kolejna część powieści przenosi nas do 1967 roku. Poznajemy historię rodziny z wyżej wymienionej okolicy. Córka (Helena) wzywana przez tajemnicze siły chadza nocami do lasu, wraca nad ranem i nic nie pamięta z tych wizyt. Po pewnym czasie okazuje się, że dziewczyna jest w ciąży, trafia do szpitala psychiatrycznego z objawami choroby. Tam przy porodzie umiera, pielęgniarki dają jej synowi na imię Mateusz. 

Następna część historii obejmuje czas od 1967  do 1980 roku. Poznajemy losy Mateusza, który początkowo został odrzucony przez najbliższych (dziadek i brat Heleny), przez mniej więcej rok mieszka u sąsiadów. Ostatecznie wraca do rodzinnego domu. Zamiast do szkoły woli chodzić nad jezioro i do lasu, gdzie ciągną go tajemnicze głosy. Przed 13 urodzinami doświadczył tego, co jego matka. Jednocześnie we wsi zaczęły dziać się niespotykane wcześniej rzeczy. Mieszkańcy uznali, że ich okolicę nawiedziła zmora. Gdy inne osoby zaczęły obserwować w swoich rodzinach podobne historie do wioski przybył Wodnik (tajemnicza postać żyjąca w pobliży jeziora). W wyniku jego badań dowiadujemy się, że główny bohater tej części historii ma dwie dusze, a na chrzcie dostał tylko jedno imię. Jedynym ratunkiem jest wizyta u pewnej Cyganki w celu wydobycia nadprogramowej duchowej części. 

W kolejnych rozdziałach poznajemy dalsze losy Mateusza, który mieszka już sam w rodzinnym domu. Ma powodzenie wśród kobiet, jednak najbardziej pragnie spotkać się z Wiedźmawą, tajemniczą postacią, która nauczyła Cygankę Azę wydobywania duszy. Wokół naszego bohatera wzmagają się tajemnicze historie, chociażby wzmianki o jego bilokacji po okolicy. Mateusz pomaga swoim sąsiadom, Jaskółkom, we wnuku sąsiadki Gabrielu wyczuwa pokrewieństwo jeśli chodzi o nadprzyrodzone zdolności. Jednocześnie dostrzega ich wykluczenie ze społeczności (babka Gabriela jest kimś w rodzaju uzdrowicielki, wiele razy musieli się przenosić). 

We wsi dzieje się coraz więcej, zwłaszcza plebania staje się areną dla tajemniczych sił. Giną trzy osoby, o dokonanie morderstw oskarżono młodego Jaskółkę (ostatecznie ginie on w wyniku samosądu). 

Autorka na chwilę porzuca szczegółową historię Mateusza na rzecz skupienia się na losach Cyganki Azy. Dowiadujemy się jak kształciła się pomagając aptekarzowi w jego sklepie, a także o tragedii w rodzinie dróżnika (Aza próbowała coś zrobić, by zapobiec tym wydarzeniom, jednak bez skutku). W 1998 roku bohater przychodzi do niej w sprawie swojej drugiej duszy, która uleciała z rozbitego słoja. Okazuje się, że ma on demonicznego bliźniaka (Doppelgängera). Aza ginie tragicznie, więc Mateusz musi znaleźć kogoś znającego się na rzeczy do pomocy. Wybór pada na wnuczkę Wiedźmawy. 

Następna część skupia się na właśnie  tej bohaterce. Wszystko zaczyna się w 1980 roku, gdy wnuczka zastąpiła swoją babkę, jednak nie zdobyła wcześniej pełni wiedzy o kontroli swojej mocy. W 1998 roku wydarzyła się dziwaczna historia związana ze znalezieniem szczeniaka w lesie, który przemienił się w syna Urszuli (czyli nowej Wiedźmawy). 

Autorka skupiła się też na historii Upa (przybranego syna Urszuli). Najciekawszą jego cechą jest płynnie zmieniający się wiek. Jeśli ktoś z bohaterów pobocznych pyta się o jego wiek, to sam sobie odpowiada, że ma dajmy na to już 12 lat. Losy Upa można streścić w słowach wieczna tułaczka. Tak jak parę innych osób z poprzednich części towarzyszą mu dziwne zdarzenia, pożary, śmierć ptaków proboszcza (zostaje oskarżony o ich otrucie), a także mroczna siła ciągnąca go do lasu. 

Poznajemy też losy księdza Tyca, który był kiedyś proboszczem w Jednej Woli. W młodości był świadkiem opętania swojej matki po tym jak planował rzucić seminarium. Jego wiara pełna jest sprzeczności, jej poziom stale się zmienia. W 1998 roku jest poszukiwany przez naszego głóownego bohatera do pomocy w walce z demonicznym bliźniakiem. 

Drugim sprzymierzeńcem ma być wuj Mateusza, trafia jednak do szpitala, nie pomaga bezpośrednio (nasz bohater dostaje za to od córki wuja pozytywkę, pamiątkę po matce). 

Pod koniec fabuły dochodzi do ostatecznego starcia z Doppelgängerem. 

Na okładce swoją opinię o omawianej książce wyraził Radek Rak (autor m.in. ,,Baśni o wężowym sercu..."). Można według mnie znaleźć pewne analogie między tymi dwoma książkami. O ile ,,Baśń..." zmęczyła mnie stopniem skomplikowania historii i udziwnień, tak powieść pani Hankus była czymś przyjemnym, do której chciało się wracać po więcej. 

Plusy i minusy:

+ Intrygująca atmosfera, nagromadzenie tajemnic.

+ Nawiązania do wierzeń słowiańskich i różnych ich lokalnych wersji. 

+ Stopniowanie napięcia.

+ Interesujące wstawki z krótkimi historiami lokalnymi, zawierającymi element wierzeń lokalnej społeczności. 

- Niektóre wątki nie wniosły za wiele do fabuły (np. opowieść o księdzu Tycu). 

Pozdrawiam!